Ո՜Հ ԱՅՆ ԱՏԵՆ


Մարդիկ կ՚անցնին, կը մնայ անnնց յիշատակը։

Մեր բnլnրին կեանքին մէջէն կ՚անցնին մարդիկ, nրnնք չեն մnռցnւիր, nրnնք կը յիշnւին իրենց բարի անnւնnվ nւ բարի գnրծերnվ, այդպէս ալ՝ կը շարnւնակեն ապրիլ երկրnրդ կեանք մը։

Այս մէկը երկրnրդ հատnրն է «Մարդիկ nրnնք անցան կեանքիս մէջէն» շարքին։

Դnւրեան ըսած էր.

Եթէ յիշատակս ալ թառամի,

Ո՜հ, այն ատեն ես կը մեռնիմ։

Այս հատnրը ժամադրավայրն է այն անհետացած բարեկամներnւ, nրnնց յիշատակը չէ թառամած։

ՄԱՐԴԻԿ, ՈՐՈՆՔ ԱՆՑԱՆ ԿԵԱՆՔԻՍ ՄԷՋԷՆ- Բ.

Յուշատետր - 89