ՆՈՐ
ԼՈՒՐԵՐ    ՅՈՒՇԱՏԵՏՐ     ԳԻՐՔԵՐ   ԱՐԽԻՒ   ՄԵՐ ՄԱՍԻՆ     ՆԱՄԱԿ ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ  
Share on Facebook Share on Twitter Share via e-mail
81. Տարի

ԳԻՐՔ

ԱՐԽԻՒ - 17 ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ 2020 © NorMARMARA 2001 - 2020
Share on Facebook Share on Twitter Share via e-mail

SUMtz çudumuz ,uzğ sşpueğuz= Kndğ=rnw auijtrz

KNDĞ?RU HUIŞĞUÖSUMUZ NORĞ M'RĞUMUZUJZT

 İNDĞRNW ST>


İndğrnw auğjnf SUMr aşıuö+ğındkşuz wuzqzu.ndsçr zu.uüua Yu+l+ Yrzatğr+ şğtm çudumuz .zeğuwuğnwj wuwıuğuğndkrdzzşğ gğud Kndğ=rnw auijtrz nd sşpueğuz=zşğ azvşjndj^ gişlnf nğ Kndğ=ru nd {İndğrnw uöuı çuzum´g sruizuçuğ huışğuösumuz norğzşğ m'rğumuzujzşz Ardiriuwrz İndğrnw =ğıuçzum fuwğşğndz st<!

Yrzatğr+ suslnw uindlri sg iuğ=şlnf^ zşğmuwujndj uwi ıuğnduz uxu<rz mriusşumrz İndğrnw rğueuğqndkrdzzşğnd 25 t<znj ışpşmuürğg^ nğndz st< çudumuz muğ,ğ =zzueuındkrdzzşğ mg azvşz Kndğ=rnw auijtrz!

Giı öşmndjsuz^ kğ=umuz çuzumg^ zşğ.ndcşlnf İndğrnw =ğıuçzum bğ<uzzşğtz zşği^ mg mnpnhıt nd mg =uzet uwe fuwğşğnd huısu-sbumndkuwrz uğct= zşğmuwujznp öuzuöuz muxnwjzşğ^ nğnzjst nsuz= zşğuxzndu, şz RDZTİ?*r ausub.uğauwrz cuxuzündkşuz juzmrz st<! Mg bşbındr zuşd nğ indğrumuz oüzucusr nd ?nğnzuwr ausuouğumr huıouxnf^ s+ıudnğuhti 9$3 srlrnz indğrujrzşğ öğmndu, şz lruğct= izndzet!

Wuzqzu.ndsçr huığuiıu, ışpşmuürğg hrır zşğmuwujndr SUMr Suğemuwrz Rğudndz=zşğnd wuzqzucnpnfrz!


VRZUJR ÇCBMNDARZ MĞMZŞJ NĞ ?NĞNZUZ İIŞP;NDU; T LUH*ĞUKNDUĞR ST>% SUĞEND QŞXUSÇ

{Uwi=uz çuösumnpsuzr wuımndkrdzzşğ ndzşjnp cuağ sg

vr mğzuğ iışp,ndu, gllul çzndkşuz mnpst´


Aupnğeu, trz= uğetz nğ ausuouğumr suizuütı vrzujr çcbmndar sg^ I=k$ Lr-Stzm Şuz^ hzeu, tğ nğ ?nğnzu cuağg iışp,ndu, t suğend qşxusç^ uwl n_v kt çzndkşuz mnpst! Vrzujr çcrbmg rğ uwi ausnöndsg aupnğeşlnd ausuğ Vrzuiıuztz .nwi ındu, tğ nd m'gitğ nğ rğ hzendszşğg yuiıujr mşğhnf hrır uhujndjuztğ s+ı +ğtz^ uwl ürızumuzzşğnd aşı sruizuçuğ huığuiındu, gzeuğqum nd ürıumuz ışpşmuüğnf sg! Uğe% uwe ışpşmuürğg ağuıuğumndşjud!

Lğuınd ünğ,umulndkrdzzşğnd mnpst ışpşmuüğrz çnfuzeumndkşuz suirz aupnğendu, ürıumuz ındşulzşğg buı ul auimzulr vşz sşör ausuğ^ sruwz kt wuwızr mg euxzuw nğ vrzujr çcbmndarz muğü sg yuiışğ nd muğ,r=zşğ mg wuwızt nd mg mğmzt nğ uwi=uz çuösumnpsuzr suizuwuımndkrdzzşğ ndzşjnp cuağ sg çzndkşuz mnpst iışp,ndu, vr mğzuğ gllul^ wuwızuhti uwi cuağg iışp,ndu, t luh+ğuknduğr sg st< suğend qşxusç! Rim uwz hzendsg^ kt ?nğnzuz suğenj yn.uzjndu, t vp<rmzşğtz mus uwl uzuindzzşğtz^ .riı uzauduzumuz t^ znwzrim kşğşdi öşp,uğuğumuz t! Uwi i.ul hzendszşğg nv stm çuzr hrır ,uxuwşz şkt nv cnpnfndğeg .uçşlnd!

Çcbmndarz wuwızşj nğ s+ı +ğtz wudşlndu,umuz znğ ışpşmuürğzşğ hrır ağuıuğumşz!


MPÖRZŞĞND ST>

ŞĞTM AUĞRDĞUDNĞZŞĞ INDÜUZNDŞJUZ

ERSUM VMĞŞLND HUIOUXUD


Şğtm Rb.uzuj mpörzşğnd st< niırmuzndkrdzg uzzu.ueth sr<njuxndszşğnd ersşj nd uxuzj .ırğ ezşlnd nd uxuzj nşdt stmndz ausuğ çujuxndkrdz gzşlnd^ ındüuz=r şzkuğmşj çnlnğ uznz=^ nğnz= ersum vtrz mğşğ! Usçnp< +ğg^ Üzulgr st< niırmuzzşğg rz=zubuğcnf mus aşırnız bğ<şjuz mpörr çnlnğ ynpnjzşğndz st< nd mşjzşlnf çnlnğ muğüuöuzjzşğg^ fuğvumuz ındüuz=r şzkuğmşjrz öuznz=! Indüuz=g 900 kğ=umuz lrğu tğ!

Iuğ+ğrzum çuz sg muğ iumuwz! Usçnp< usuxg şğç buçukufşğ<şğndz Üzulgz şd srdi mpörzşğg mg lşjndtrz =upu=tz şmu, suğenjsnf nd uwe şmnpzşğnd sş,usuizndkrdzg uxuzj ersum mğşlnd mg bğ<tğ nd auduzumuz fuğumg mg ıuğu,tğ mpörzşğt zşği^ niırmuzzşğg uwi=uz .riı vtrz^ rim arsu^ şğç mpörrz st< çzumrvzşğndz krdg buı =rv t nd ynpnjzşğndz st< çuösndkrdzzşğ ul üğşkt vmuz^ niırmuzzşğg uv= vşz ünjşğ nd mg huıcşz çnlnğ muğüuöuzjzşğg!


Srzi=şuz :ndsçtz ağudtğ

AUWUİIUZR ND UIĞHTWOUZR UĞIU?RZ ZU:UĞUĞZŞĞG

AUZERHNDS HRIR NDZŞZUZ


ŞUAMr Srzi=şuz :sçumg zhuıum ndzr çuzumjndkrdzzşğnd işpuzr bndğ< stmışpşlnd Auwuiıuzr nd Uığhtwouzr Uğıu=rz Ünğ,nj Zu.uğuğzşğg şd fşğimişlnd uxuzj zu.uhuwsuzzşğnd uxuğmuwumuz lndğ< çuzumjndkrdzzşğnd!

Srzi=şuz :sçumr ausuzu.uüuazşğ Tzığrd Bn)tğ^ Rmnğ Ynynf nd İkş)uz Fri=nzkrz^ rzvhti zuşd ŞUAMr Zu.uüuar uzqzumuz zşğmuwujndjrv Uzotw Üuiygğvr= cnpnf sg ündsuğu, şz 14 İşhışsçşğrz^ Yuğrör st<! ŞUAMr aupnğeuüğndkşuz ausuquwz^ ausuzu.uüuazşğg =zzuğmu, şz ıuğu,=ubğ<uzr rğufroumg nd wuımuhti ndbueğndkşuz mşeğnzrz st< huau, şz znğ öuğüujndszşğg% Wndlrirz iuasuzuü+ırr fğuw huıuau, örzşul çu.ndszşğtz şı=!

Sr<znğe şğmrğzşğnd zşğmuwujndjrvzşğg suzğumğmrı mşğhnf =zzuğmu, nd uğcşdnğu, şz aumusuğınp mnpsşğnd suizudnğ nd ağuhuğumuwrz ndpşğqzşğg! Üuiygğvr= zşğmuwujndju, t rğufroumg nğ mg ırğt iuasuzuü+ırr nd Uğju.-Uığhtwouz bysuz ü,r fğuw^ ausuzu.uüuazşğg np<ndzu, şz uznğ wiıum zu.uhuığuiındkrdzzşğg% erıuğmndszşğg fşğimişlnd ndppndkşusç!

Ausuzu.uüuazşğg uz<uıuçuğ aşxuquwznf .+iu, şz Auwuiıuzr nd Uığhtwouzr Uğıu=rz Ünğ,nj Zu.uğuğzşğ Ö+ağuh Szujumuzşuzr nd Otwandz Huwğusnfr aşı nd öuznz= ağudrğu, şz wuxu<rmuw buçukzşğndz uzauıuhti auzerhnds sg ndzşzulnd rğşzj aşı% erğ=nğnbndzşğg wiıumujzşlnd nd uxuzj zu.uhuwsuzzşğnd uxuğmuwumuz lndğ< çuzumjndkrdzzşğndz fşğimişlnd zhuıumnf!


FUÖÜTZ HUĞGZ

İĞIR ÜNĞ;NPNDKŞUZ ŞZKUĞMNDŞJUD


Ausuwz=uwrz irğndu, ünğ,rv^ Brblrr zu.mrz yn.=upu=uhşı nd =upu=uhşındkşuz st< şğmuğusşuw hubı+zşuw sşğ irğşlr çuğşmus Fuöütz Huğgz iğır ünğ,npndkşuz şzkuğmndşjud! Sşğ irğşlr çuğşmusrz ünğ,npndkrdzg wu<np gzkujud!

Fuöütz Huğgz nğ çudumuz şğmuğ uışzt r fşğ uxnp<umuz .zerğzşğ ndztğ^ buçuk sg uxu< rğ eiışğ ndpşmjndkşusç arduzeuznj üzuj nd uzcr+-r =zzndkşuz şzkuğmndşjud! Çcrbmzşğg u.ınğnbşjrz nğ uznğ iğır şğş= şğumzşğg .jndu, trz şd {iktzı´zşğnf uzmuğşlr tğ şğumzşğg çuzul$ aşışduçuğ htı= tğ nğ uzsr<uhti huw-yuir ünğ,npndkşuz şzkuğmndtğ! Ndiır uz Şğş=buçkr {(lnğuzi Zuwkrzmtl´ arduzeuznj yn.ueğndşjud şd şğtm uxud+ı ul muıuğndşjud iğır ünğ,npndkrdzg! Uwcs uz .ıujşul euğsuzndsr ıum t^ uxnp<umuz froumg lud t şd uwi rğrmndz mus fupz uxud+ı hrır yn.ueğndr arduzeuişzşum% anz euğsuzndsg buğndzumşlnd ausuğ!

Uzjşul glluw m'gişz= sşğ irğşlr çuğşmusrz nd uğuü şd muıuğşul uhu=rznds mg supkşz= rğşz! Uzjşul glluw m'gişz= zuşd rğ Irmzn<% fuğvuwrz ünğ,rv Znduğe Huğgzrz şd öudumzşğndz% İuxuwrz nd Uğsubrz!


AUWUİIUZR ST> (NDKHNLR ŞĞMĞHUÜNDZŞĞG

SUĞÖUEUBI MG FŞĞUEUXZUZ

Auwuiıuzr (ndkhnlr Eubzumjndkrdzg rğudndz= iıujud uğı+zşlnd nğ 18 İşhışsçşğtz imişul uxu<rz lrmr^ zuşd uöüuwrz .ndsçr sğjndszşğnd gzkuj=rz suğöueubı gzendzndr sğjnp rdğu=uzvrdğ .ndsçtz 75 ausumrğ! Uwirz=z sğjndszşğnd gzkuj=rz sğjndszşğndz aşışdşlnd ausuğ eubı hrır gzendzndrz 150 suğöuitğzşğ!

Rzvhti wuwızr t^ ?nğnzuwr ausuouğumr aşışduz=nf zşğmuwri sğjndszşğg mg muıuğndrz uxuzj auzeriumuzr^ rzv nğ zşpujndjrv t kt_ .upujnpzşğnd^ kt_ mnpszumrjzşğnd^ kt_ aşxuışirltz erınpzşğnd ausuğ! Auwuiıuzr (tıtğuinzr uwi nğnbndsnf^ iuasuzuyum krdnf ul glluw^ suğöuitğzşğ fşğueuğqu, hrır glluz suğöueubı^ .ğu.ndişlnd ausuğ rğşzj zu.uirğu, .ndsçg!


?RS ?UĞIUBŞUZ İUXŞJNDJ ERSUIŞIĞ-R ND

RZİKUMĞUS-R RĞ AUBRDZŞĞG



Rğuhuınds bnfr uiıp^ srlrnzuıtğ auwndar ?rs ?uğıubşuz-Ndtik^ nğnbu, t iuxşjzşl Ersuışığ-r nd Rzikumğus-r rğ aubrdzşğg^ nğhti çnpn=r uğıuwuwındkrdz gzmşğuwrz juzjşğnd fğuw iyxndu, uhuışpşmuındndkşuz nd uışlndkşuz .+i=şğndz ets! ?uğıubşuz uwihrir nğnbnds sg uxu, t suzudu_ze zu.ugzığumuz huw=uğr uwi +ğşğndz gzmşğuwrz stıruz {upç´tz su=ğşlnd ausuğ! :şpukrdğndu, ışpşmuındndkrdzg nğ mg ıuğu,ndr gzmşğuwrz stıruwrz st<^ lğ<+ğtz m'uöet Znwşsçşğrz muwuzulr zu.uüuaumuz gzığndkrdzzşğndz fğuw şd mg aşprzumuöğmt cnpnfğeufuğndkrdzg^ üğu, t ?uğıubşuz^ sruzulnf {Eueğşjt= uışlt buar huıouxnf´ uğbudrz! Uwi uğbudg imiu, t nğhtiör Ersuışığ-r fğuw uwlşdi fşğ< üızşz uışlndkşuz .+i=şğz nd ağuhuğumndszşğg!


AUWUİIUZR ST>

MG AĞUHUĞUMNDRZ ?NĞNZUWNF

 FUĞUMR ÇNLNĞ INDŞULZŞĞG

Auwuiıuzr Fuğvuhşı Zrmnl Yubrzşuz^ şğtm^ suizumjşlnf Uöüuwrz Cnpnfr zriırz^ .+işjud ausuouğumr froumr suirz nd giud nğ şğmğrz st< obüğrı mşğhnf mg ağuhuğumndrz çnlnğ ındşulzşğg! Arduzendkşuz çnlnğ eth=şğg stm ux stm m'uğquzuüğndrz nd hubı+zuhti mg ağuhuğumndrz!

Giı Fuğvuhşırz^ çnlnğ şğmrğzşğg vt nğ mg ağuhuğumşz rğumuz ındşulzşğg^ çuwj Auwuiıuz uwe şğmrğzşğnd buğ=rz st< vt! Auzğndkşuz wuwızr t uwz^ rzv nğ wuwızr t muxufuğndkşuz! Srdi mnpst^ muz şğmrğzşğ^ nğnz= öuğsuzulr+ğtz mg ağuhuğumşz üğşkt uwz znwz ındşulzşğg^ rzv nğ mg ağuhuğumt Auwuiıuz! Gze nğnds^ Auwuiıuz hubı+zumuz ındşulzşğg mg ağuhuğumt uxınduz cusg 11$00rz^ rim srdizşğg% şğşmnwşuz cusşğndz^ udşljndj Yubrzşuz! Fuğvuhşır .+i=şğnf^ fşğ<rz bğ<uzrz ausuouğumr ets huw=uğg udşlr wu<np m'gzkuzuw bznğard ürıumrj çzumvndkşuz!


Lrçuzuzşuz şd sr<uöüuwrz +ğuürğ - wuındm {Suğsuğu´ +ğukşğkrz

*ĞNDUZ AŞI - 77

UB:UĞAG ŞD SŞZ?% SŞĞ ÇUÖNDS ANÜŞĞNF-JUDŞĞNF

Üğşj WUMNÇ IRDZŞUWŞUZ


«Դրամատուներու մէջ պահ դրած լիբանանցի ներդրողները թերեւս չստանան իրենց ամբողջ գումարը»: Երէկ իրիկուան լուրերու հաղորդումներու ընթացքին յայտարարուած այս լուրը, գուժկան հսկայ ռումբի մը ուժգնութեամբ պայթեցաւ արդէն սնանկութենէ տառապող քաղաքացիներու գլխուն՝ խոր մտահոգութեան ու ընդվզումի մեծ ալիք մը բարձրացնելով երկրին մէջ: Միւս կողմէ, Ֆրանսայի նախագահ Էմանուէլ Մաքրոն առաւելագոյնը մինչեւ շաբաթավերջ առիթ տուաւ Լիբանանի քաղաքական կողմերուն՝ Մուսթաֆա Ատիպի վարչապետութեամբ կազմելու նոր կառավարութիւնը, փաստօրէն միայն երեք օր եւս երկարաձգելով պայմանաժամը: Մինչ գլխաւոր հանգոյցը կը շարունակէ մնալ ելեւմուտքի նախարարութիւնը, զոր խորհրդարանի նախագահն ու Հըզպալլա անզիջողաբար եւ կրնկակոխ կը պահանջեն, որ այդ նախարարութիւնը իրե՛նց՝ շիիթ համայնքին տրուի, զայն համարելով «իրե՛նց իրաւունքը»: Նախագահ Մաքրոն՝ որ ամէն կերպ կ'աշխատի յաջողցնել ֆրանսական փրկարար նախաձեռնութիւնը, բոլոր կողմերէն կը պահանջէ յարգե՛լ իրենց տուած խոստումը՝ առանց արգելքներ դնելու կազմելուելիք կառավարութեան առջեւ: Անդին, Միացեալ Նահանգներ երէկ անգամ մը եւս սպառնաց կառավարութեան կազմութեան «խանգարող» կողմերուն խստագոյն պատժամիջոցներ կիրառելու, սպառնալով «Լիբանանը անհետացնելու աշխարհի քարտէսէն»:      

Ցատկելով գրական խաղաղ ու մարդկայնական ափեր, Սմբատ Շահազիզ (Շահազիզեանց կամ Շահազիզեան, Աշտարակ, նոր տոմարով՝ 17 Սեպտեմբեր 1840 – հին տոմարով՝ 5 Սեպտեմբեր 1840 – Մոսկուա, 24 Դեկտեմբեր 1907, նոր տոմարով՝ 5 Յունուար 1908), արեւելահայ գրականութեան առաջին քնարերգակ բանաստեղծը հաստատապէս, այսօր կը դառնայ 180 տարեկան:    

Շահազիզ՝ որ արեւելահայ քնարգերութեան սիրապատար գեղեցկութիւնները վարակեց իրեն յաջորդող գրական դէմքերու – Յովհաննէս Յովհաննիսեան, Յովհաննէս Թումանեան, Աւետիք Իսահակեան, Վահան Տէրեան եւ ուրիշներ – գործերուն, կը համարուի նաեւ ռահորդներէն արեւելահայ աշխարհաբարի կերտման, անոր յղկումին ու վերելքին սատարող ճարտարապետներէն, որ գրեթէ թօթափած է գրաբարի ու բարբառներու հետքերը իր քերթուածներուն մէջ:

Արդարեւ, մեր գրականութեան հարուստ գանձարանը՝ արեւելահայ ու արեւմտահայ հատուածներով, ունի 10-ը չանցնող բանաստեղծներ, որոնցմէ իւրաքանչիւրին մէ՛կ քերթուածը միայն բաւարար կը համարուի, որ ան հասնի յաւերժական փառքի, նուաճման, ոչ միայն պարզ ընթերցողին, այլեւ հայ ուսանողութեան դասագիրքերուն մէջ դառնայ մշտաբաբախ ներկայութիւն՝ «մէկ ծաղիկով  գարուն պարգեւելու» տաղանդի:

Գէորգ Դոդոխեան մը՝ իր «Ծիծեռնակ»ով, Նահապետ Ռուսինեան մը՝ իր «Կիլիկիա»ով, Ստեփանոս Նազարեան մը՝ իր «Մայրենի Լեզու»ով, Ղազարոս Աղայեան մը՝ իր «Յիշողութիւն»ով, Ռուբէն Որբերեան մը՝ իր «Գիւղիս Ճամբան»ով, Լեւոն Զ. Սիւրմէլեան մը՝ իր «Ասացուածք` Ծառ Տնկելու Առթիւ»ով, եւ Սմբատ Շահազիզ՝ իր չորս տուննոց «Երազ» քերթուածո՛վ մանաւանդ, իրենց կանչելով ընթերցողին եւ ուսանողին ե՛ւ երաժիշտին սեւեռումները, այդ գոհարները իբրեւ մեր զգայարանքին անմար խորհրդանիշ՝ պտըտցուցած են դարէ դար ու սերունդէ սերունդ, երգելով անհուն քաղցրութեամբ: Ահա՛ Շահազիզի գողտրիկ «Երազ»ը.-

Ես լսեցի մի անոյշ ձայն,-

     Իմ ծերացած մօր մօտ էր –

Փայլեց նշոյլ ուրախութեան,

     Բայց ափսո՜ս, որ երազ էր:


Կարկաչահոս աղբիւր այնտեղ

     Թաւալում էր մարգարիտ.-

Նա յստակ էր, որպէս բիւրեղ,

     Այն երա՜զ էր ցնորամիտ:


Եւ մեղեդին տխուր, մայրենի

     Յիշեց մանկութեան օրեր.

Մօրըս համբոյրն ես զգացի,

     Ա՜խ, ափսո՜ս, որ երազ էր:


Կուրծքին սեղմեց կարօտագին,

     Աչքերս սրբեց – շատ թաց էր,-

Բայց արտասուքս գնում էին...

     Ա՛խ, այդ ինչո՞ւ երազ էր...

Քահանայի զաւակ՝ մինչեւ տասնմէկ տարեկան ծննդավայրին մէջ գրաճանաչ դառնալէ յետոյ, փոքրիկն Սմբատ կ'ուղարկուի Մոսկուայի Լազարեան Ճեմարանը, զոր կ'աւարտէ 1860-ին. երկու տարի ետք կը ստանայ լիսանսը: 1867-ին, Ս. Փեթերսպուրկի համալսարանին մէջ թեկնածուական քննութիւններ տալէ յետոյ կը ներկայացնէ գիտական շարադրութիւն եւ կը ստանայ «Արեւելեան լեզուներու թեկնածու»ի գիտական աստիճան, որմէ ետք Ճեմարանի մէջ կ'անցնի հայոց լեզուի դասատուի պաշտօնի: Պաշտօնավարելով այնտեղ՝ հոն կը մնայ 35 տարի, մինչեւ 1897 թուական: Դասաւանդելով պաշտօնապէս ընդունուած գրաբար՝ Շահազիզ ոչ միայն աշակերտներուն մեծապէս կը պարզեցնէ գրաբարը, այլեւ անոնց գրել կու տայ աշխարհաբար լեզուով շարադրութիւններ՝ ենթարկուելով գրաբարի կողմնակիցներու (Մկրտիչ Էմին, Մսեր Մսերեանց եւ ուրիշներ) հալածանքներուն:

Բանաստեղծութիւններ գրելու պատանի Սմբատի անդրանիկ բոմբիւնները հնչած են 1857-էն, Ճեմարանի մէջ 5-րդ դասարանի աշակերտ եղած օրերէն: Գրաբար լեզուով իր առաջին երեք բանաստեղծութիւնները տպուած են «Ճռաքաղ» ամսագիրի 1859-ի թիւերուն մէջ: Մեծ մասամբ աշխարհաբարով գրուած իր բանաստեղծութիւնները (15-ը աշխարհաբար եւ 8-ը գրաբար), թէեւ չեն անցնիր 24-ը՝ գրուած 1860-1865-ի միջեւ, կը կրեն ժամանակի հայոց պահանջները բարձրացնող, իղձերը իմաստաւորող հզօր ու վարակիչ շունչը, ոգին, որոնք ապահովաբար իրենց աւիշը առած էին Խաչատուր Աբովեանի, Ստեփանոս Նազարեանի, Միքայէլ Նալբանդեանի եւ Գամառ Քաթիպայի նման ռահվիրաներու (որոնց աւելի ուշ պիտի միանար Ղազարոս Աղայեան) հայրենասիրական աւիւնէն: Գամառ Քաթիպայէն անմիջապէս ետք է որ Շահազիզի քերթողութիւնը իր արմատները նետեց արեւելահայ աշխարհաբարի դաշտի ակօսներուն՝ անոնց հետ միասին կազմելով արդի արեւելահայ գրականութեան ռահվիրայ հնգագագաթ ներկայացուցիչները:

1860-ին՝ 20 տարեկանին, ապագայի հզօր տեսիլքով առլցուն Սմբատ Շահազիզ, տպագրութեան կը յանձնէ իր բանաստեղծութիւններու երախայրիքը՝ «Ազատութեան Ժամեր» խորագիրով, գերազանցապէս աշխարհաբար լեզուով, քանի մը հատը միայն գրուած գրաբարով: Միաժամանակ կ'աշխատակցի «Հիւսիսափայլ»ին՝ այնտեղ տպելով շարք մը բանաստեղծութիւններ՝ «Երազ», «Պոէտ», «Օրհնեալ Հանգիստ», «Գերի Հայի Աղօթքը», «Հայաստան Եւ Նորա Որդիքը», «Միջին Տիգրան», «Ինձ Մի՛ Սիրիր», «Անգին Գոհար», որոնք կը համարուին իր գրական վաստակին լաւագոյն արտայայտութիւնները:

Ապրելով ու գործունէութիւն տանելով Ռուսաստանի մտաւորական շրջանակներու մէջ, բնականաբար Շահազիզ կը կրէ գրականութեամբ եւ մշակոյթով հարուստ ռուս մտաւորականութեան խոր ազդեցութիւնը, այդ մտաւորականներու շարքին՝ Պուշկինի, Լերմոնտովի, Նեկրասովի եւ շատ ուրիշներու գործերը:

Իր առաջին գիրքի հրատարակութենէն հինգ տարի ետք՝ 1865-ին, ան լոյսի բարիքին կը յանձնէ երկրորդ չափածոյ երկը՝ «Լեւոնի Վիշտը», փաստօրէն այդպիսով աւարտելով իր  բանաստեղծական արարումներու ժամանակաշրջանը: Հեղինակի՛ն իսկ հաստատումով՝ «Լեւոնի Վիշտը» գլուխ-գործոցն է իր երկերուն: Գիրքը կ'ընդգրկէ բանաստեղծութիւններ, զորս կարդալու ընթացքին կարելի չէ չունենալ կսկծանքի, յուզումի անդրագոյն զգացումներ: Դարձեալ Մոսկուա լոյս տեսած սոյն հատորը Շահազիզ կոչած է «Ժամանակակի վէպք», քննադատներու վերլուծմամբ՝ Ճորճ Լորտ Պայրընի «Չայլտ Հարոլտի Ուխտագնացութիւնը» պոէմին ազդեցութիւնը կրած, այլեւ ազգային ջիղէ ու երակէ տրոփող ազատագրատենչ, հայ ազգի ցաւերով մղկտացող Լեւոնի նման տիպարով մ'ընդմէջէն, որ կը բախի ապազգային փոքրոգի ու գձուձ մարդոց հատու քննադատութեանց:

Տարիներ ետք, 1881-ին, Սմբատ Շահազիզի հրապարակագրական աւիւնն ու եռանդը նոր փայլք կը ստանան՝ «Հիւսիսափայլ»ին մէջ հրատարակելով «Հրապարակախօս Ձայն» խորագրեալ արձակ էջերը: 1893-ին   «Յոբելեանի Տարեդարձ» գրքոյկին մէջ առանձին լոյս կը տեսնեն իր ութ բանաստեղծութիւնները, որոնց մասին ան հետեւեալ ձեւով արտայայտուած է. «Իմ նոր քնարի մասին աւելորդ է խօսել, որովհետեւ դա մի ժամանակաւոր բռնկումն էր»: Անկէ չորս տարի ետք կը հրատարակէ «Ամառնային Նամակներ»ը, ապա պատմական գործ մը՝ «Յիշողութիւններ Վարդանանց Տօնի Առթիւ» (1901) եւ «Մի Քանի Խօսք Իմ Ընթերցողներին» (1903) արձակ գործերը:     

Հայրենի գիւղաքաղաքի աշտարակցիները, իրենց հողին վրայ հպարտագին պարագրկելով անունը աշտարակցի մեծ վիպասան Պերճ Պռօշեանի, այսօր ալ կը նշեն ծննդեան 180-ամեակը աշտարակցի մեծ բանաստեղծ Սմբատ Շահազիզի, որուն յատկապէս «Լեւոնի Վիշտը» բանաստեղծութիւններու ժողովածոն, հայ նոր գրականութեան մէջ ժամանակակից թեմայով գրուած առաջին մեծ պոէմն է, որուն լեզուն թէեւ երբեմն անհարթ, արուեստի տեսակէտէ ալ թէեւ ունի շարք մը թերութիւններ, բայց նշանակալից դեր խաղցաւ հայ բանաստեղծութեան, մասնաւորաբար պոէմի՝ երկարաշունչ բանաստեղծական ժանրի զարգացման գործին մէջ:                     

«ԾԱՂԻԿ» Գրական Ազգային հանդէս – Պէյրութ  

dzaghig2004@yahoo.com